-
1 wyr|wać
pf — wyr|ywać impf Ⅰ vt 1. (wyszarpnąć) to tear [sth] out, to tear out- wyrwać kartkę z zeszytu to tear a page out of a notebook- wyrwać chwasty to weed, to root the weeds out- wyrwać komuś torebkę [złodziej] to snatch sb’s bag- wyrwać (komuś) ząb pot. to pull sb’s tooth out- wiatr wyrwał drzewa z korzeniami/drzwi z zawiasów the wind uprooted the trees/ripped out a. tore out the door from its frame2. przen. (obudzić) to shake [sb] out (z czegoś of sth) [snu, marzeń, rozmyślań] 3. przen. (uwolnić) to free (z czegoś from sth)- wyrwać kogoś z więzienia/rąk oprawców to free a. snatch sb from prison/the hands of their tormentors4. Sport (w podnoszeniu ciężarów) to lift in the snatch [70 kg] Ⅱ vi pot. to run- wyrywać do przodu to press a. push on (leaving others behind)Ⅲ wyrwać się — wyrywać się 1. (wydostać się) to break free, to break out- wyrwać się z czyichś rąk przen. to break free- wyrwać się z czyichś uścisków to break out of sb’s embrace- okrzyk wyrwał mu się z gardła a scream escaped his lips2. pot. (wybrać się) to get away- wyrwał się na parę dni nad morze/z miasta he managed to get away to the seaside/out of town for a couple of days3. pot. (powiedzieć) to come out (z czymś with sth)- niepotrzebnie się z tym wyrwałeś you shouldn’t have blurted it out, you shouldn’t have said it■ wyrwać kogoś do odpowiedzi Szkol. to call sb up to the board- wyrywać się do czegoś pot. to be jumping out of one’s skin to do sth- wyrwać dziewczynę/faceta posp. to pick up a girl/guy pot.- wyrywać sobie włosy (z głowy) to tear one’s hair outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyr|wać
См. также в других словарях:
wyrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrywaćam, wyrywaća, wyrywaćają, wyrywaćany {{/stl 8}}– wyrwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, wyrywaćrwę, wyrywaćrwie, wyrywaćrwij, wyrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przód — m IV, D. przodu, Ms. przodzie; lm M. przody 1. «przednia część, strona czegoś; miejsce przednie, front, początek; część ciała po stronie twarzy» Przód samochodu, statku. Przód sceny. Przód palta, sukni, bluzki. Być na przodzie, w przodzie… … Słownik języka polskiego
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
rwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIb, rwę, rwie, rwij, rwany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dzielić coś na kawałki, rozdzielać gwałtownymi ruchami, przerywać; urywać, rozrywać, szarpać, rozszarpywać : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
